Στις παρυφές του Κράτσοβου ή Βίγλας (1.600 μ.), σε υψόμετρο 750 μ., ο επισκέπτης θα απολαύσει την πανοραμική θέα προς την περιοχή γύρω από την κοιλάδα του Μαλακασιώτη. Σε απόσταση 29 χλμ από την Καλαμπάκα βρίσκεται η κοινότητα Τρυγόνας, ένα χωριό στο οποίο το χειμώνα μένουν περίπου 160 άνθρωποι ενώ το καλοκαίρι γύρω στους 700. Οι οικονομικά ενεργοί κάτοικοι ασχολούνται κατά βάση με την κτηνοτροφία. Από την κάτω μεριά της εθνικής οδού Καλαμπάκας – Ιωαννίνων, στη ρίζα της Κόκκινης Πέτρας ή Κιάτρ – Αρόσα, περνά το ποτάμι. Το χωριό οργανώνει πανηγύρι το Δεκαπενταύγουστο με γλέντι στην πλατεία μετά την εκκλησία. Γίνονται ακόμη γάμοι με τον παραδοσιακό τρόπο, ανήμερα της Αναλήψεως.
Ένα χιλιόμετρο από το χωριό και 30 μέτρα πάνω από την εθνική οδό, στη θέση Ανάληψη, ήταν η παλιά θέση της Τρυγόνας, ένα χωριό το οποίο, όπως το θέλει η παράδοση, μετακινήθηκε λόγω θανατικού, στη θέση «Παλιοχώρι», λίγο πιο ψηλά από εκεί που βρίσκεται σήμερα. Σε αυτό το σημείο βρίσκονται η ομώνυμη βρύση καθώς και δύο πηγές που φέρουν τις ονομασίες Κοάρδεσα και Φουντούνα – Μάρι. Ακόμη πιο ψηλά, στην ανατολική πλευρά της Βίγλας, απλώνεται το δάσος της Χάουας, το οποίο αποτελείται από πεύκα και βελανιδιές, και είναι ακριβώς το σημείο απ’ όπου η θέα της κοιλάδας του Μαλακασιώτη είναι εξαιρετική. Στην ίδια πλευρά, στον Αη Λιά, διαμορφώνεται από το Δασαρχείο χώρος αναψυχής – ο επισκέπτης θα βρει εκεί άλλες δύο ωραίες βρύσες κάτω από πλατάνια, τη Μεγάλη Βρύση και τη Βρύση του Δασκάλου.
Η πρώτη μνεία του χωριού χρονολογείται στα 1534 υπό το όνομα Χλιτζιάδες. Πολύ αργότερα, η περιοχή έγινε τσιφλίκι του Αλή Πασά των Ιωαννίνων, αυτή τη φορά με την ονομασία Χλιοτσάδες, ενώ, στην καταγραφή του 1820 από το Οθωμανικό κράτος, γίνεται αναφορά ως Κλιτφάδες. Πριν από την επανάσταση του ΄21, Μπετραναίοι από τη Φούρκα Σαμαρίνας κατέφθασαν στο χωριό, κυνηγημένοι από τον Αλή Πασά, οι οποίοι αποτέλεσαν στη συνέχεια σχεδόν το μισό χωριό. Το χωριό συμμετείχε στον αγώνα για την απελευθέρωση από τους Τούρκους υπό την αρχηγεία του οπλαρχηγού του Στάθη Ευσταθίου. Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλίας, και με τη συνδρομή κατοίκων από τη γειτονική Πεύκη και τον Κορυδαλλό, οι κάτοικοι εξαγόρασαν το χωριό – στα 1904 έλαβε χώρα το τελευταίο συμβόλαιο αγοράς. Στα 1930, με νόμο του Ελληνικού Κράτους περί αλλαγής των μη ελληνικών τοπωνυμίων, το χωριό μετονομάστηκε σε Τρυγόνα, από το όνομα του γνωστού πουλιού.
